ساختمان سائو فرانسیسکو

 سائو فرانسیسکو دا پِنِتینسیا | São Francisco da Penitência

ساختمان سائو فرانسیسکو داپِنِتینسیا به سه بخش با سه ورودی مجزا تقسیم شده است و نمای ساده و بی آرایه این کلیسا، غنای درونی و تزئینات بی‌نظیر داخل این بنا را در خود پنهان داشته است. فضای درونی که ساخت آن در سال ۱۶۵۷ آغاز و در سال ۱۷۷۳ به پایان رسید، نمونه کم نظیری از کنده‌کاری‌های چوبی با طلاکاری‌های بدیع به شمار می‌رود. از هنرمندانی که در تزئین فضای درونی این کلیسا مشارکت داشته‌اند می‌توان به «مانوئل» و «فرانسیسکو خاویر دو بریتو» (Francisco Xavier de Brito) اشاره کرد که از مجسمه‌سازان و منبت‌کاران پرتغالی محسوب می‌شوند. آن‌ها سبک کاری بسیار مشابهی داشته‌اند که بریتو (Britoo) نام دارد و در این سبک از اشکال تزئینی که «آلجینیدیو» و دیگر استادان باروک برزیلی را تحت تأثیر قرار داده به کار گرفته می‌شود. سقف این بنا دارای ابتدایی ترین نقاشی‌های خطای چشم (ترمپلوی) در برزیل است که در سال ۱۷۳۶ کار آن به اتمام رسید. این نقاشی‌ها اثر «کائتانو دا کاستا کوئیلو» (Caetano da Costa Coelho) بوده است، او بعدها نقاشی سقف شبستان را نیز به همان سبک انجام داد.